(Mustela vison)
Norka jest w Polsce gatunkiem introdukowanym i pochodzi z Ameryki Północnej. Pierwsze wzmianki o niej w naszym kraju pochodzą z połowy lat pięćdziesiątych, jednak uważa się do, że do lat 80-tych, napotykane osobniki pochodziły z ferm hodowlanych. Później jednak udokumentowano istnienie wielu dzikich populacji. Osobniki tego gatunku żyją zarówno w lasach jak i na przestrzeniach otwartych, a schronienie wykorzystuje wolne przestrzenie miedzy korzeniami drzew rosnących nad wodą, niskousytuowane dziuple, sterty gałęzi, stare nory piżmaków i bobrów, czasem także budki i platformy lęgowe dla ptaków wodnych. Nie obawia się człowieka i często jest spotykana za dnia.
Długość areałów wzdłuż linii brzegowej waha się od 0,3 do 6,5 km. Wielkość ich areałów zmienia się względem pory roku. Schronienia znajdują w odległości do 200 m od wody, jednak większość (ok 3/4) zamieszkuje pas w odległości do 10 m od wody.
Wielkością zbliżona jest do tchórza. Masa samców wynosi od 950 do 1700 g, a samic od 500 do 1200 g.
Zwierzęta te mają wydłużony tułów, długą szyję i małą głowę. Ubarwienie sierści jest brązowo-czarne, ale spotka się osobniki jaśniejsze. Na podbródku, podgardlu i piersi zazwyczaj występują białe plamy, chociaż nie występują one u wszystkich norek. Populacja tego gatunku, w zależności od pory roku, szacowana jest a ok od. 55 tys. do 135 tys. osobników.
Norka jest drapieżnikiem i oprócz drobnych gryzoni , poluje na piżmaki i karczowniki, chwyta ptaki i zjada ich lęgi, odżywia się także płazami, a rzadziej rybami.
Jest zwierzęciem poligamicznym. Samica może łączyć się z kilkoma samcami. Okres godowy przypada na wczesną wiosnę. Ciąża trwa około 50 dni. Młode rodzą się na przełomie kwietnia i maja w liczbie od 2 do 4. Gniazdo opuszczają mniej więcej po 40 dniach. W wieku 2-2,5 miesiąca podejmują pierwsze próby pływania i nurkowania, a po 4 miesiącach usamodzielniają się. Młode odchowuje wyłącznie samica.
Śmiertelność roczna w populacji jest bardzo wysoka, gdyż przeżywa wyłącznie około 14% osobników. Jej głównym powodem są drapieżniki, takie jak lis, dzikie psy czy ptaki drapieżne, ale bardzo duża liczba norek ginie również na drogach pod kołami pojazdów.
Na terenie Polski, populacja tego gatunku intensywnie rośnie i grozi rodzimym gatunkom karczowników i lęgom ptaków wodnych i błotnych. Staje się również dominującym drapieżnikiem zasiedlającym wszystkie dogodne środowiska.
Na norki polujemy z zasiadki, stosując przynętę z ryb, oraz z podchodu, wzdłuż lini brzegowej cieków i zbiorników wodnych.
Dlaczego norki amerykańskie nazywane są “futrzastymi komandosami”?
Norka amerykańska jest w stanie przystosować się do niemal każdych warunków. Potrafi polować na lądzie jak lis, wspina się na drzewa jak kot, a pływa niemal tak dobrze jak wydra.
Jak głęboko nurkują norki?
Norki potrafią zanurkować na głębokość nawet 6 m i przebywać pod wodą od 1 do 2 minut.
Norka amerykańska nie podlega wycenie medalowej.
